نکاتی در مورد مصرف پنیر
یکی از مواد غذایی پرمصرف در سراسر دنیا که در سبد غذایی اکثر خانواده ها وجود دارد و در عین حال، منبع خوبی از پروتئین، کلسیم و املاح دیگر است، پنیر می باشد که در گروه لبنیّات جای می گیرد و در پزشکی سنّتی ایرانی به آن جبّن می گویند.
بنابراین ضروری دانستیم نکاتی را در مورد این خوراکی پرمصرف متذکّر شویم:
_ پنیر چون دارای طبیعتی سرد و تر است، نباید به افراط در سردمزاج ها یا کسانی که غلبه سوء مزاج سرد و تر دارند؛ مصرف شود.برای کاستن از ضرر پنیر می توان از مُصلحات آن استفاده کرد: عسل، نعناع، آویشن.
_ پَنیر به کندی جذب بدن می شود و مصرف زیاد آن اشتها را کم می کند. برای کسانی که طبع گرم دارند مفید است و برعکس ضررهای آن برای افراد با طبع سرد بیشتر از خواص آن است. مصرف زیاد پنیر ممکن است باعث نوعی قولنج شدید (کولیت) موسوم به «ایلئوس» شود.
_ جذب کلسیم، در غروب، در بهترین وضعیت ممکن است. مصرف پنیر عصرها به همراه مصلحش گردو مناسب‌تر از صبح است. شما می‌توانید نان و پنیر و گردو را در صبحانه را میل کنید، فقط جذب کلسیم کمتری در صبح میسر می‌شود.
_ اگر گردو یا عسل در دسترس نبود و نیز برای صرفه اقتصادی داشتن، می توان از سیاه دانه و زیره و زنیان در کنار پنیر استفاده کرد.(البته توجّه به ممنوعات غذایی ضروری است؛ مثلاً سیاه دانه برای بانوان باردار)
_ مصرف پنیر برای کسانی که در طول روز کار فکری انجام می‌دهند مثل دانش‌آموزان و دانشجویان و غیره، به‌طور کل در وعده‌های روزانه مناسب نیست.
_ برای رفع بادی که در نتیجه مصرف پنیر در بدن به وجود می آید بهتر است عسل بخورید. اگر پنیر تازه را با خرما مصرف کنید کیفیت و خواص غذایی آن بیشتر می شود زیرا خرما مانع از دفع سریع پنیر می شود و آن را برای مدت بیشتری در دستگاه گوارش نگه می دارد و باعث می شود که بدن از آن استفاده بیشتری کند.
_حکما گفته اند هرگاه پنیر با خرما خورده شود، کیفیت و اثر غذایی آن بیشتر می شود.
نکته مهم:
بعد از خوردن پنیر، نباید غذایی دیگر خورده شود تا کاملاً هضم شود.مخصوصاً غذاهای آبغوره دار و میوه های تر با پنیر ناسازگارند.
اگر از خواندن این مقاله لذت بردید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.
گردآوری: صبا طاهری
