معرفی فیلم علفزار
فیلم علفزار اثری ایرانی محصول سال ۱۴۰۰ به تهیه کنندگی بهرام رادان و نویسندگی و کارگردانی کاظم دانشی است. این فیلم در چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشت و در چندین رشته نامزد شده بود و چند جایزه نیز دریافت کرد.
فیلم علفزار درامی دادگاهی است که با الهام از ماجرایی واقعی، به تلاش پرمشقت و دردناک انسان‌ها برای زیست طبیعی در جامعه‌‌ی امروز می‌پردازد. در ادامه با ماه خاتون همراه باشید.
داستان فیلم علفزار:
در خلاصه داستان فیلم علف زار باید بگوییم که این فیلم قصه یک بازپرس را روایت می‌کند که قصد دارد انتقالی بگیرد و در این حین با چالش‌هایی در چند پرونده مواجه می‌شود. از قرار معلوم همان‌طور که در تریلر فیلم علفزار دیدیم با چالش هایی دادگاهی روبرو هستیم. فیلم علفزار ۱۴۰۰ برمحوریت یک داستان اصلی و چند داستانک فرعی می‌چرخد.
خوب است بدانید:
علف زار قصه‌ای ملتهب دارد و با اینکه فضا و لوکیشن آن محدود است و بیشتر در فضای دادگاه می‌گذرد اما پر از شخصیت و کاراکتر است که در یک موقعیت درهم تنیده به هم وصل می‌شوند و در نهایت تصویری تلخ از جامعه‌ای ترسیم می‌کنند که در آن هر کسی انگار التیام زخم‌های خود را در زخم زدن به دیگری جست‌وجو می‌کند. فیلم البته لحن و زبانی زنانه و مادرانه دارد و ما با مادرهایی مختلفی مواجه هستیم از مادر قاتل و مادر مقتول و مادر تجاوز شده تا مادر معتاد که هر کدام برای نجات فرزند خویش تلاش می‌کنند. علف زار از ریتم خوبی برخوردار است و قصه‌ای پر فراز و نشیب و رمزگشایانه که مخاطب را با قصه خود درگیر می‌کند.
اطلاعات کلی فیلم علف زار
فیلم علف زار چند دقیقه است؟ مدت زمان فیلم علف زار ۱۰۰ دقیقه است.
میزان فروش فیلم: تاکنون بیش از ۳ میلیارد تومان
نمره آی‌ام‌دی‌بی: ۶.۲/۱۰
درصد رضایت از فیلم در گوگل: ۹۲%
بازیگران و عوامل فیلم علف زار
پژمان جمشیدی، سارا بهرامی و ستاره پسیانی بازیگران اصلی فیلم علفزار هستند. ترلان پروانه، مهدی زمین پرداز، مائده طهماسبی، فرخ نعمتی، رؤیا جاویدنیا، محمد معتضدی، یسنا میرطهماسب، سیروس همتی، مهران امام بخش دیگر بازیگران فیلم هستند.
جدای از پیوستگی میان بخش‌های مختلف داستان فیلم، علفزار به لحاظ بازی بازیگرانش هم برگ برنده دیگری رو می‌کند:
پژمان جمشیدی از قالب همیشگی بیرون می‌آید و به بازپرسی تبدیل می‌شود که مثل همه در وهله اول به فکر خودش است اما چیزی از درونش می‌جوشد که اجازه سکوت به او نمی‌دهد. این تضاد درونی، به خوبی در بازی جمشیدی نمایان می‌شود و با ضربه‌هایی که به صندلی می‌کوبد به اوج می‌رسد. این قدرت در بازی سارا بهرامی هم دیده می‌شود. جایی که شخصیت سارا به خاطر هجوم بغض، توانایی حرف زدن را از دست می‌دهد و فقط با چند کلمه منظورش را می‌رساند اوج استیصال یک زن را در چنین موقعیتی به تصویر می‌کشد . این قدرت‌نمایی در کل فیلم جریان دارد و حتی به بازیگرانی کمتر شناخته شده هم سرایت کرده و مجموعه‌ای کم‌نقص پیش رویمان گذاشته است.
اگر به بخش سینما علاقمند هستید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.
گردآوری: صبا طاهری
