سوارکاری(۱)
تاریخچه‌ی سوارکاری
سوارکاری ورزشی بسیار قدیمی است که از دیرباز به منظور جنگیدن یا پیام رسانی به افراد آموزش داده می‌شد. باستان شناسان با توجه به قدیمی‌ترین آثار بر جای مانده از پیشینیان در رابطه با رام کردن اسب ها، معتقدند که اولین اسب های اهلی به بیش از سه هزار سال قبل از میلاد برمی‌گردند و تا قبل از آن اسب به منظور تهیهٔ غذا شکار می‌شده است. بر اساس نقوش یافت شده بر روی سفال‌های کشف شده چند هزار ساله و خطوط میخی ثبت شده بر روی این سفال ها در ایران، دوران هخامنشیان را به عنوان زمان طلایی اسب سواری و پرورش اسب می‌دانند؛ البته باستان شناسان در بعضی نقاط از اروپای شرقی دهنه‌هایی پیدا کرده‌اند که به شش هزار سال قبل از میلاد برمی‌گردند و این نشان می‌دهد که انسان از آن زمان سعی داشته است که اسب‌ها را رام کند و از آن بهره ببرد، ولی به دلیل سرعت آن‌ها در فرار موفق نشده است؛ قدیمی ترین آثار در اروپای شرقی، شمال قفقاز و آسیای مرکزی یافت شده‌اند.
مورخان عقیده دارند که انسان‌ها تا قبل از یادگیری چگونه سوار شدن بر اسب، از ارابه استفاده می‌کردند. تربیت و پرورش اسب در خاورمیانه اهمیت بسیاری داشت و صحرانشینان این مناطق به پرورش و نگه‌داری اسب های اصیل عربی می‌پرداختند.
سوارکاری تا اواخر قرن پانزدهم، بیشتر در جنگ ها معمول بود البته در بعضی از کشورها مانند ایران باستان به عنوان ورزش و سرگرمی نیز مورد توجه قرار می‌گرفت (مانند بازی چوگان) ولی جنبهٔ هنری آن از اواخر قرن پانزدهم میلادی به بعد اهمیت یافت. بلأخره در اواخر قرن نوزدهم، با پیشرفت صنعت و جایگزین کردن اسب‌ها توسط ماشین آلات، سوارکاری جنبهٔ ورزشی و سرگرمی که امروزه مشاهده می‌شود را به خود گرفت.
آداب سوارکاری
برای داشتن یک سواری دلچسب باید سوارکار اسب، آداب سوارکاری را بلد باشد تا بتواند علاوه بر لذت سوارکاری، مراقبت های لازم را از خود و حیوان خود انجام دهد اگر این آداب را نداند هم به خود و هم اسب آسیب خواهد زد.
رعایت تمیزی و دقت به استایل اسب جزء اصول اولیه اسب سواری می‌باشد.
هنگام سوارکاری پوشیدن لباس مخصوص و کلاه سوارکاری را نادیده نگیرید.
همیشه یک عدد قشو و برس تمیز کننده در دست داشته باشید که سریعا اسب خود را تمیز کنید.
ملزومات اسب را روی اسب پیاده کنید واز محکم بودن اتصالات زین و افسار اسب خود مطمئن شوید.
یک سوارکار برای خروج اسب از جایگاهش به کله گیر و طناب بلند نیاز دارد، در واقع بلندی طناب می‌تواند در کنترل اسب به شما کمک کند.
اگر مایل به سوارکاری در فاصله دور از باشگاه هستید به همراه یک یا چند سوارکار این کار را انجام دهید تا اسب شما آسوده خاطر باشد و به راحتی از باشگاه فاصله بگیرد.
اسب‌ها عاشق قلنج شکستن هستند، برای از بین بردن خستگی ناشی از تنهایی در اسطبل و همچنین کم کردن انرژی و هیجان اسب خود، او را به نزدیکی خاک نرم ببرید تا روی آن غلت بزند.
همیشه در دست خود وسیله‌ایی همانند طناب یا شلاق داشته باشید؛ این طناب یا شلاق علاوه بر کنترل اسب، می‌تواند به شما در به حرکت درآوردن راحت حیوان و جلوگیری از تهدیدها و خطرات کمک کند.
از جلو یا از سمت های چپ یا راست به اسب خود نزدیک شوید، نه از عقب، اسب‌ها می‌توانند لگد بزنند و باعث صدمات جدی و حتی مرگ شوند.
قبل از اینکه قصد سوار شدن داشته باشید با اسب خود در آن منطقه قدم بزنید.
مبتدیان باید در داخل پیست یا محوطه آموزشی سوار شوند و قبل از اولین سواری خود، تجهیزات ساده و ابتدایی را تهیه کنند، سپس برای اطمینان حاصل کردن از سواری امن و آسوده از تجهیزات مناسب و ایمن استفاده کرده و دیگر احتیاط ها را رعایت کنند.
