در جهانی که سرعت، رقابت و بی‌قراری تبدیل به قواعد روزمره زندگی شده‌اند، یافتن آرامش درونی بیش از هر زمان دیگری دشوار به نظرمی‌رسد. بسیاری از ما به دنبال سکوت، رضایت و حال خوب هستیم؛ اما اغلب آن را در بیرون از خود جست‌وجو می‌کنیم. در حالی کهکلید اصلی این گنجینه گران‌قیمت، درست در درون خود ماست؛ چیزی به‌نام قدردانی.
قدردانی، نه فقط یک رفتار اخلاقی، بلکه نیرویی شفابخش برای روان انسان است. شکرگزاری، ذهن ما را از حس کمبود بیرونمی‌آورد و آن را به سوی وفور، رضایت و آرامش سوق می‌دهد.
قدردانی یعنی دیدن نیمه‌پر لیوان زندگی
قدردانی به معنای دیدن خوبی‌ها، نعمت‌ها و فرصت‌هایی‌ست که شاید دیگران از آن‌ها محروم‌اند یا خودمان به‌سادگی از کنارشگذشته‌ایم.
هنگامی که ما قدردان چیزهایی شویم که داریم – از ساده‌ترینشان مثل توانایی راه‌رفتن، چشیدن طعم غذا، یا وجود عزیزان‌مان – ذهنمانبه جای شکایت و مقایسه، بر رضایت و ارزشمندی داشته‌ها تمرکز می‌کند. همین تغییر نگرش، دروازه‌ای‌ست به سوی آرامش وسبک‌بالی درونی است.
علم چه می‌گوید؟ شکرگزاری و سلامت روان
پژوهش‌های علمی در حوزه روان‌شناسی مثبت‌گرا (Positive Psychology) نشان داده‌اند که افرادی که به‌طور منظم شکرگزاریمی‌کنند، اضطراب و افسردگی کمتری دارند، خواب بهتری تجربه می‌کنند و روابط اجتماعی موفق‌تری دارند.
دکتر رابرت امونز، از پیشگامان پژوهش در زمینه قدردانی، معتقد است که نوشتن روزانه ۳ چیز برای شکرگزاری، می‌تواند ظرف چند هفتهکیفیت زندگی فرد را به‌طور چشمگیری بهبود بخشد. این تمرین ساده، مغز را به بازنگری در باورها، بازنویسی افکار و بازسازیاحساسات منفی وادار می‌کند.
قدردانی و قانون جذب؛ دعوتی برای دریافت نعمت‌های بیشتر
در دنیای انرژی‌ها و ارتعاشات، باور بر این است که آنچه به آن توجه کنیم، در زندگی‌مان بیشتر خواهد شد. وقتی ما روینداشته‌ها تمرکز می‌کنیم، ذهن‌مان از فقر، ترس و کمبود تغذیه می‌شود. اما زمانی که سپاس‌گزار آنچه داریم هستیم، ارتعاشی مثبت بهکائنات ارسال می‌کنیم و همین ارتعاش، همانند آهن‌ربایی، اتفاقات و نعمت‌های بیشتر را به سمت ما جذب می‌کند.
به همین دلیل است که گفته می‌شود:
“شکر نعمت، نعمتت افزون کند.”
این جمله، فقط یک توصیه دینی یا اخلاقی نیست، بلکه قانونی نانوشته از جهان هستی‌ست که بارها در زندگی روزمره انسان‌ها خود رانشان داده است.
چگونه قدردانی را به سبک زندگی تبدیل کنیم؟
شکرگزاری، رفتاری ساده اما عمیق است که می‌توان آن را با تمرین‌های کوچک وارد زندگی روزمره کرد:
۱. دفتر شکرگزاری داشته باشیم: هر شب قبل از خواب، ۳ نعمت روز را بنویسیم.
۲. قدردانی از دیگران را فراموش نکنیم: با گفتن «متشکرم» و ابراز محبت، هم خودمان و هم دیگران را شاد می‌کنیم.
۳. در دل سختی‌ها، به‌دنبال نکات مثبت بگردیم: حتی در چالش‌ها، درسی یا فرصتی نهفته است که می‌توان بابت آن شکرگزار بود.
۴. با خودمان مهربان باشیم: از توانایی‌ها، تلاش‌ها و پیشرفت‌های خود قدردانی کنیم.
سخن اخر
قدردانی، راهی‌ست به سوی آگاهی، رضایت، آرامش و وفور. هر بار که به جای شکایت، سپاس‌گزاری را انتخاب می‌کنیم، در حقیقت ذهنخود را به مسیر روشن‌تری هدایت می‌کنیم. شکرگزاری نه‌تنها کیفیت زندگی‌مان را ارتقا می‌دهد، بلکه ما را برای دریافت نعمت‌هایبزرگ‌تر آماده می‌کند.
پس بیایید از همین لحظه، با یک “خدایا شکرت” صمیمی، قفل‌های بسته‌ی زندگی‌مان را بگشاییم.
——————————————————-
اگر از این مقاله لذت بردید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
