جشن ابانگان یکی از جشن‌های ایرانی است. که در ستایش و نیایش ایزد “بانو آناهید” که ایزد آب‌های روان بوده است برگزار میشده است.
جالب اينجا است كه مى گويند اگر در اين روز باران ببارد، آبانگان به مردان تعلق گرفته و مردان تن و جان خويش را به آب مى سپارند. و اگر بارانى نبارد، آبانگان زنان است. و زنان آب تنى مى كنند.
درباره پیدایش جشن آبانگان روايت است. كه پس از هشت سال خشكسالى در ماه آبان باران آغاز به باريدن كرد. و از آن زمان جشن آبانگان پديد آمد.نیایشگاههای آناهیتا معمولا در كنار رودها برپا میشده و زیارتگاههایی كه امروزه با اسامی دختر و بی بی مشهور هستند و معمولا در كنار آنها آبی جاری است، میتوانند بقایای آن نیایشگاهها باشند.
برخی حتی سفرههای نذری با نام بی بی (همچون بی بی سه شنبه) را بازماندهی آیینهای مربوط به آناهیتا میدانند.
ايرانيان در اين روز همانند ساير جشن ها به آدريان ها مى روند. و پس از آن براى گراميداشت مقام فرشته آب ها ناهيد، به كنار جوى ها و نهرها و قنات ها رفته و با خواندن دعا، اهورا مزدا را ستايش كرده و درخواست فراوانى آب و نگهدارى آن را كرده و پس از آن به شادى مى پردازند.
ايرانيان اين روز را جشن گرفته و آيين های ويژه ای را برگزار مي كنند. آب در آيين قديم ايرانی از عناصر مقدس است و به همين دليل در اين روز ايرانيان تلاش مي كردند آب را به عنوان لازمه حيات گرامی بدارند. و از آلودن و بي احترامی به آن بپرهيزند. و اين كار را در طول سال با خود به همراه داشته باشند.
واژه ی «آب» که جمع آن «آبان» است در اوستا و پهلوی «آپ» و در سانسکریت «آپه» Apa و در فارسی هخامنشی «آپی» میباشد.
زمان برگزاری این جشن در “آبان” برابر با روز “دهم” آبان بوده است.
گرد آوری: مرسده رنجبر
