گل سنبل یکی از سین های سفره هفت سین هر ایرانی و نماد بهار است.
این گل، علفی و پیاز دار است . و گلهای زنگوله ای شکل آن معمولا از نیمه دوم اسفند تا نیمه اول فروردین در رنگهای سفید، زرد، صورتی، قرمز و بنفش دیده می‌شود. سنبل می‌تواند تا ارتفاع ۱۵ الی ۲۵ سانتی متر رشد کند.
نور :
سنبل آفتاب و نور مناسب را می‌پسندد اما آفتاب را نیز تحمل می‌کند. جالب است بدانید گلدهی و ریشه زایی این گل در تاریکی مطلق انجام می‌شود . و نور آفتاب تنها مقدمات آنها را فراهم می‌کند. بهترین مکان برای قرار گیری آن در منزل، پشت پنجره جنوبی است تا عمل فتوسنتز را به خوبی انجام دهد.
آبیاری :
در فصول رشد باید بستر خاک دائما مرطوب باشد اما پس از رشد کامل و گلدهی، آبیاری را کمتر کنید . و بعد از ریختن برگها به صورت کامل متوقف کنید و تنها پیاز آن را در بستری مناسب نگهداری کنید.
دما :
سنبل برای گلدهی و رشد کامل به سرمای زمستان و گرمای متوسط تابستان نیاز دارد.
رطوبت :
برای شادابی و تازه ماندن گل بهتر است رطوبت آن را فراهم کنید. و این نیاز با آبپاشی بر روی برگها یا قرار دادن یک ظرف آب در کنار این گل تامین می‌شود.
خاک مناسب :
سنبل به علت داشتن ریشه های عمیق، خاک سبک با زهکشی مناسب برای این گل مناسب است. بهتر است ph خاک خنثی باشد و مخلوطی از خاک برگ، خاک شنی و کود آلی گزینه مناسبی برای این گل است.
کوددهی :
سنبل به کوددهی مداوم نیازی ندارد. اما می‌توانید برای رشد بهتر از کود دامی و یا ورمی استفاده کرده و در اوایل کاشت و یا فصل رشد به آن بدهید.
گردآوری: مرسده رنجبر
