۲۷ شهریور روز شعر و ادب پارسی

 در از هر دری سخنی, فرهنگ و هنر

گردآوری: ندا حاج رسولی

۲۷ شهریور، روز شعر و ادب پارسی و بزرگداشت استاد شهریار

زبان، ادبیات و فرهنگ فارسی با شعر و شاعری آمیخته و عجین شده است . این آمیختگی مردمان ما با شعر و شاعری تاثیرات عمیقی بر روحیات و رفتار آنها به جای گذاشته است.
زبان و ادبیات کهن، غنی و پربار پارسی همواره مورد توجه ایرانیان و سایر ملت ها بوده است.
در طول تاریخ شاهد نوشته های بیشماری در زمینه های ادبی، فلسفی، عرفانی، هنری، تاریخی و مذهبی به زبان پارسی بوده ایم.
ترجمه ی آثار مختلف پارسی به سایر زبانها گواهی بر تاثیر زبان و ادبیات پارسی بر ادبیات سایر ملل می باشد.
وجود شاعرانی همچون فردوسی، حافظ، سعدی، مولوی، عطار، صائب، خاقانی و…………..

که گنجینه هایی ارزشمند و غنی از اشعار به زبان پارسی از خود به جای گذاشته اند،

نشانگر اهمیت شعر و شاعری در فرهنگ ملت ایران است و گویی شعر همزاد تاریخی ملت ما می باشد.

نفوذ شعر در فرهنگ ایرانیان، شورای انقلاب فرهنگی را بر آن داشت که روز ۲۷ شهریور ماه، سالروز درگذشت شاعر نامی استاد شهریار را به عنوان روز ملی شعر و ادب پارسی نام گذاری کند.

محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار در سال ۱۲۸۵ هجری شمسی در روستای خوشگناب آذربایجان دیده به جهان گشود. پدرش میراقا بهجت خشگنابی در تبریز وکیل و مادرش خانه دار بود. او اهل تبریز بود و به زبان های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است. او ابتدا تخلص بهجت را انتخاب نمود و سپس با تفأل به دیوان حافظ تخلص شهریار را برگزید.

شهریار در سرودن انواع شعر از جمله قصیده، غزل، مثنوی، رباعی، قطعه وشعر نیمایی مهارت داشته است.

شهریار به خاطر سرودن غزلیاتش معروف بوده است . غزل معروف« علی ای همای رحمت» و غزل « آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا» از جمله غزلیات مشهور وی می باشد.
استاد شهریار اکثر اشعار خود را به زبان پارسی سروده است اما به زبان مادری خود نیز اشعاری سروده است.

از جمله مهمترین آثار استاد شهریار می توان به منظومه حیدربابایه سلام که از شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجانی به شمار می رود اشاره نمود. این اثر که در آن شاعر از اصالت و زیبایی روستا یاد می کند، به بیش از ۸۰ زبان زنده ی دنیا ترجمه شده است.

 

مجموع پنج جلدی و دیوان ترکی نیز از مهمترین آثار به جا مانده از استاد شهریار می باشند.

استاد شهریار در روز ۲۷ شهریورماه ۱۳۶۷ برای همیشه دیده از جهان فروبست و بنا بر وصیتش در مقبره ی الشعرای تبریز به خاک سپرده شد و این روز به عنوان «روز ملی شعر و ادب پارسی» برگزیده و نام گذاری شد.

 

اگر به بخش فرهنگ و هنر علاقمند هستید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید. 

روی لینک زیر کلیک کنید.

معجزه ای رخ می دهد؟

 

گردآوری: ندا حاج رسولی

Maahkhatoon97

Recommended Posts

نظرات و پیشنهادات

تماس با ما

برای تماس با ما لطفا از طریق فرم زیر ایمیل بزنید.

Not readable? Change text. captcha txt