چاه مرتاض علی و سنت چله نشینی
چاه مرتاض علی که گاهی آن را به اشتباه چاه مرتضی علی خطاب میکنند. در بالای قله ی کوه شرقی دروازه قرآن شیراز، سمت چپ تنگ الله اکبر قرار گرفته است.این( دخمه ) احتمالا چاه طبیعی یا غاری با شیب تند بوده. که در حال حاضر چند پله برای آن ساخته شده است.
این چاه قدیمی سه متر عمق دارد.و در قسمت ورودی دخمه یک کتیبه هست. که تاریخ ۱۲۵۳هجری قمری روی آن نوشته شده است.
کتیبه های دیگری نیز دور تادور آنجا وجود دارند . که به دلیل محوشدن نوشته ها ، قابل خواندن نیستند . ورودی این چاه توسط پلکانی با شیب بسیار زیاد شما را به طرف دخمه ای تاریک هدایت میکند. بعد از اینکه از پانزده پله و یک راهرو عبور کردید به یک فضای غار مانند نسبتا مسطح می رسید .که در وسط آن تکه سنگی مانند سنگ یاد بود روی مزار به چشم میخورد.
روی سنگ عکس یک شمع کشیده شده است .و دروسط شعله ی شمع ، شعر زیر نوشته شده است.
«یا هو ، ای تو را با هر دلی رازی دگر »
و در تنه ی شمع به این نوشته بر میخوریم: « حضرت مرتاضعلی شاه که در قرن دوم هجری در این مکان به وصال معشوق رسید. »و زیر این نوشته هم غزلی از حافظ هست با مطلع: «گل عذاری ز گلستان جهان ما را بس».
اغلب این پلکان و راهرو و منطقه غار مانند آن با شمع های نیمه سوخته ای که بازدیدکنندگان برای برآورده شدن آرزوهایشان روشن میکنند. نور رسانی میشود و از تاریکی بیرون می آید.
آنچه از مطالعه تاریخ گذشتگان بدست آمده است. بیانگر این است که اغلب عرفا و بزرگان مکانهای دنج و خلوتی را برای چله نشینی و خود شناسی و نیایش انتخاب میکردند که اغلب دارای انرژی های خاص و مقدسی بوده اند . و ساعت های زیادی را در آن مکانها به عبادت و چله نشینی می گذرانده اند.
در مورد محل این دخمه هم نظرات متعددی وجود دارد .
برخی معتقدند این محل در قدیم آتشکده زرتشیان بوده.
و برخی باور دارند که این محل عبادتگاه زاهدی با نام مرتاض علی شاه بوده .و در این محل چله نشینی میکرده است. و در همین محل به خاک سپرده شده است.
برخی از پیرمرد و پیرزن های قدیمی معتقدند که از اجداد خود شنیده اند. که حافظ شیرازی نیز در این محل چله می نشسته است .که البته مدرکی دال بر صحت آن در دست نیست و سینه به سینه نقل شده است.
به هر حال قدیمی تر ها معتقد بودند که اگر چهل جمعه یا چهل شنبه در این مکان به نیایش و راز و نیاز بپردازی حتما حاجت روا میشوی و به آرزویت میرسی.
باور به سنت چهل نشینی و یا همان چله نشینی در میان نسل امروز بسیار کمرنگ شده است. در صورتی که نسل های قبل تر به ان شدیدا باور داشتند و به آن عمل میکردند.
در کنار این چاه ساختمانی است که دارای دو آب انبار قدیمی و چند اتاق می باشد.که تاریخ ساخت آن به دوران صفوی باز می گردد.
در کنار ساختمان نیز درخت بزرگی هست که رهگذران برای برآورده شدن حاجت خود به آن دخیل می بندند و به درخت آرزوها مشهور است.
اگر سفری به شهر شیراز داشتید پیشنهاد می کنم حتما از این مکان دیدن کنید.
گرد آوری : ندا حاج رسولی
بسیار عالی بود 💐🌹👌🏼