همه چیز از ذهن آغاز می شود

منظور من از تاثیر تصاویر ذهنی بر رفتار این نیست که اگر صرفاً تصاویر دلخواه خود را در ذهن ترسیم کنید، زندگی تان دگرگون می شود بلکه بر این باورم که برای هر گونه تغییری نخست باید از تصاویر ذهنی شروع کنید. زیرا این تصاویر در ضمیر باطن به عنوان یک تجربه به حقیقت پیوسته تلقی می‌شود و رفتار و اعمال شما، ناخددآگاه، بر اساس این تصاویر شکل می‌گیرد.

به همین دلیل وقتی منفی و مضطرب و هراسان هستیم، مردم،

رویدادها و شرایطی را به سوی خود فرا می خوانیم که می‌خواهیم از آنها بگریزیم.

مثلاً اگر شما در کار خرید و فروش املاک هستید و در یک معامله در ذهن خود مجسم می‌کنید که کارها بر وفق مراد تان نخواهد بود و به خودتان بگویید:« این مشتریان فقط وقت مرا تلف می کنند و مزاحم من می شوند و پس از آنکه چهارده مورد ملک را به آنها نشان دهم، هیچ کدام را نخواند پسندید.»

این برنامه را در ذهن خود که مانندیک کامپیوتر عمل می‌کند، ذخیره کرده اید. دقیقا مثل آنکه نزد آنها رفته و بگویید: «من خوب می دانم که شما خریداری این ملک لعنتی نیستید و فقط می خواهید وقت مرا تلف کنید.» و به این ترتیب خودتان، با تجسمات منفی، عملاً زمینه ساز عدم موفقیت در کارتان شده‌اید.

قوه تخیل باورها را تحقیق می بخشید، زیرا هر زمان که چیزی را در ذهن خود مجسم می کنید، انتظار به ثمر رسیدنش را دارید و در نتیجه با توجه به آن تصویر تصمیم می گیرد و عمل می کنید.

 

 

در تدارک بی خوابی

بسیاری از مردم از خوب نخوابیدن شکایت دارند. غافل از آنکه ناخودآگاه، با ترسیم تصاویر منفی بر پرده ذهن، سبب ساز آنند. فرض کنید که شبی از یک مهمانی به خانه مراجعت می‌کنید. نگاهی به ساعت خود می اندازید. ساعت دو بامداد را نشان می دهد و شما هم فردا ساعت ۶ صبح باید در جلسه ای مهم شرکت کنید.

با خود فکر کنید که فقط حدود ۴ ساعت برای خوابیدن وقت دارید. این تصور که فردا به علت کمبود خواب خسته خواهید بود، حداقل یک ساعت شما را بیدار نگه می‌دارد و سپس به ساعت خود می‌ نگرید، ساعت ۳ بامداد را نشان می دهد. اغتشاش فکری شما شدت می‌یابد، مغزتان آن را به سلسله اعصاب مخابره می‌کند، عضلات منقبض می شوند و بیخوابی به سراغ شما می آید.

صبح که از خواب بر می خیزید، انتظار دارید که تمام روز خسته و کوفته باشید و با خود می گویید امروز دیگر قادر به هیچ کاری نیستید تا اینکه یکی از دوستان از راه می‌رسد و خبر مسرت‌بخشی به شما می دهد. تمام خستگی شما به یکباره ناپدید می شود. زیرا برنامه خوشحالی و مسرت به کامپیوتر مغز شما و سپس به سلسله اعصاب تان مخابره شده است. احساس بیخوابی و خستگی هم مانند سایر احساسات و هیجانات مثبت و منفی به انتخاب و تصمیم خودتان بستگی دارد.

 

 

جوانی یا کهولت- انتخاب با شماست

سن شما نیز به روحیه و تصویری که از خود بر ذهن دارید وابسته است. یعنی این شما هستید که خود را سزاوار جوانی می دانید و یا با پذیرش ایده های غلط، پیری را به خود راه داده، در نفس خود وامانده می شوید و در نتیجه آثار و علائم پیری رفته رفته بر چهره و اندام تان ظاهر می‌شود.

چندی پیش هنگام دویدن صبحگاهی، با مردی ۹۴ ساله آشنا شدم. او گفت که سه بار ازدواج کرده و هر سه همسرش از دنیا رفته اند و بزودی قرار است با بانویی که ۵۱ سال از او کوچکتر است ازدواج کند. او که ۶۰ سال به نظر می‌رسد گفت که هر روز حدود ۶ مایل میدود و در طی روز بسیار فعال است. با وامی که اخیرا تقاضا کرده بود موافقت نکرده بودند و او که دلخور بود می گفت: «نمی‌دانم مشکل چیست. من که اعتبارم خوب است و همیشه بدهی ام را به موقع پرداخت کرده ام»

به او گفتم علت آن است که به بازپرداخت وام از سوی یک پیرمرد ۹۲ ساله مطمئن نیستند. گفت: «یعنی چه، نمیفهمم.» در صحبت هایش به خوبی آشکار بود که کهنسالی را به خود راه نداده و بر این باور هم اصرار دارد و هم به همین اعتقاد بود که او را جوان و سرپا نگاه داشته بود. کمی درباره پسر بزرگش صحبت کرد و گفت که او دیگر به خط آخر رسیده و کارش تمام است. مادرش هم در همین سن از دنیا رفت. پرسیدم که پسرش چند سال دارد. گفت که ۷۳ سال و سپس عکسش را به من نشان داد.

وقتی به عکس نگاه کردم، یکه خوردم.او با چهره ای چروکیده، ریشی سفید و بلند چنان به نظر می‌رسید که پنداری پدربزرگ اوست. سال‌های زندگی نمایانگر کهولت نیست، بلکه فرسودگی ظاهری حاصل نگرش منفی و احساس بی ثمر بودن است پس بکوشید در آینه دل خود را جوان ببینید و راه را بر پیری و کهنسالی سد کنید.

کتاب: عظمت خود را دریابید

اثر: وین دایر

گردآوری: پریسا مشکین پوش