راه کم گذر
روزی گوساله ای باید از جنگل بکری می‌گذشت تا به چراگاهش برسد. گوساله موجود بی فکری بود و راه پُرپیچ و خم و پُر فراز و نشیبی را برای خود انتخاب کرد.
روز بعد سگی که از آنجا می‌گذشت از همان راه استفاده کرد و از جنگل گذشت. مدتی بعد گوسفند راهنمای گله آن راه را دید و گله‌اش را وادار کرد که از آن راه عبور کنند.
مدتی بعد انسان ها هم از همین راه استفاده کردند. می‌آمدند و می‌رفتند، به راست و چپ می‌پیچیدند، بالا می رفتند و پایین می‌آمدند، شکوه می‌کردند و آزار می‌دیدند و حق هم داشتند، اما هیچ کس سعی نکرد راه جدیدی باز کند. مدتی بعد آن کوره راه تبدیل به خیابانی شد.
حیوانات بیچاره زیر بارهای سنگین از پای می‌افتادند ومجبور بودند راهی را که می‌توانستند در سی دقیقه طی کنند، سه بروند. چون مجبور بودند همان راهی را بروند که گوساله گشوده بود. سال‌ها گذشت و آن خیابان جاده اصلی یک روستا شد و بعد شد خیابان اصلی یک شهر. همه از مسیر این خیابان شکایت داشتند، مسیر بسیار بدی بود.
نکته:
لختی بایست و به ندای دلت گوش ده، هرکسی باید معبر و مسیر زندگی‌اش را خود انتخاب کند، راهی را انتخاب نکن که دیگران قبلاً پای در آن گذارده‌اند، زیرا از این طریق زندگی تو حاصل انتخاب‌های دیگران خواهد بود، بی‌جهت به اطرافت ننگر و نگاه نکن که هرکس چه راهی را برگزید، رهبر باش نه رهرو، قدم در راهی نِه که دلت فرمان می‌دهد، و آنچنان استوار پای در آن گذارد که زمین به ایمانت و نیز استواری قدم‌هایی که برمی‌داری شهادت دهد.
آری دو راه و دو انتخاب در برابرت وجود دارد: راه دل و راه دیگران.
اگر راه دل را انتخاب کنی مسافر جاده‌ای شده‌ای، که کسی تا به حال قدم در آن نگذاشته و پاداش آن این است که، به جایی می‌رسی که تا به‌حال کسی به آن نرسیده است و این‌گونه شکوه دیدار چشم اندازهایی از جهان را تجربه خواهی کرد، که تا به‌حال زندگی، دروازهٔ آن را به روی هیچ‌کس نگشوده است.
ترانه‌ای بخوان که هیچ‌کسی نخوانده باشد
فکری بکن که هیچ‌کسی در سر نپرورانده باشد
به جاده‌ای قدم گذار که هیچ‌کسی در آن گام ننهاد باشد
اشکی بریز که هیچ‌کسی برای خدا نریخته باشد
صلح و آرامشی به افراد ببخش
که هیچ‌کسی به‌آنان نبخشیده باشد.
از او طلب کن تا ترا که در
هیچ کجا پذیرا نیـستند بپذیرد
همه را با عشقی که هیچ کس تا به‌حال
احساس نکرده دوست بدار
و شجاعانه با قدرتی مهارناپذیر
در نبرد زندگی،
مبارزه کن.
منبع:
کتاب: شما عظیم تر از آنی هستید که می اندیشید اثر مسعود لعلی
گردآوری: پریسا مشکین پوش
Recommended Posts
